بررسی رابطه اثربخشی معلمان با سبک های یادگیری دانش آموزان دختر آن ها در مقطع ابتدایی آموزش وپرورش شهر تهران در سال تحصیلی1392-1391

هدف از این پژوهش بررسی رابطه اثربخشی معلمان وسبک های یادگیری دانش آموزان دختر آن ها در مقطع ابتدایی آموزش وپرورش شهر تهران میباشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را همه معلمان مقطع ابتدایی و دانش آموزان دختر آن ها در دوره ابتدایی آموزش وپرورش شهر تهران درسال 1392به تعداد 2000 نفر تشکیل خواهد داد.که به علت گستردگی جامعه آماری، مناطق 1و2 و6 و 7 و11و12و14و17 به عنوان محیط پژوهش انتخاب گردید. حجم نمونه پژوهش حاضربر اساس روش نمونه گیری تصادفی ساده که تعداد 323نفر حجم نمونه پژوهش حاضر راتشکیل می دهدو بوسیله فرمول تعیین حجم نمونه اچ اس بولا(1970 نقل ازابیلی 1383 ) محاسبه شد. پژوهش حاضراز نظر اهداف کاربردی / ازنظردادها کمی واز نظر ماهیت وروش مطالعه از نوع همبستگی است. زیرا بدون آنکه متغیر مستقل را دست کاری کنیم رابطه آن رابامتغیر وابسته میسنجیم. ابزار سنجش پژوهش حاضر را به ترتیب دو پرسشنامه 32 سوالی اثربخشی پارسونز(1999،به نقل از خورشیدی،1391)و12سوالی کلب (1985، نقل از خورشیدی،1386)تشکیل می دهد. روایی وپایایی پژوهش حاضربه وسیله فرمول آلفای کرونباخ محاسبه شده که به ترتیب62./.و81./.و92./.و80./. می باشد داده های حاصل از پرسشنامه به منظور آزمودن فرضیه های پژوهش علاوه براستفاده از آمار توصیفی(حداقل،حداکثر، میانگین، انحراف معیار، کجی وکشیدگی) از آزمون های آماری موسوم به t همبستگی وضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.این آزمون هاپاسخ به سوال پژوهش را توجیه میکند.نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که بین اثربخش معلمان وسبک های یادگیری دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد